نقد و بررسی بازی One Finger Death Punch 2
نقد و بررسی بازی One Finger Death Punch 2
"به قلم پرهام آقاخانی"
اکنون و به لطف روند جدید صنعت گیمینگ، بازی‌های Casual جایگاه بسیار بدی پیدا کرده‌اند. نه تنها اربابان سابق این سبک همچون PopCap به نابودی کشیده شده‌اند، بلکه ظهور بازی‌های خیلی ساده و اغلب بی مغز موبایلی و تلاش سازندگان بزرگ برای شست و شوی مغزهای مردم با وعده‌ی گرافیک‌های فضایی نیز باعث شده تا این عناوین، مظلوم واقع شده و به ناحق مورد سرزنش قرار بگیرند. اما همچنان افرادی هستند که می‌دانند یک بازی کژوال واقعی تا چه حد می‌تواند سرگرم کننده باشد و باید چگونه ساخته شود. ساخته‌ی جدید Silver Dollar Games یعنی One Finger Death Punch 2 (به اختصار: OFDP2) نیز یکی از همین بازی‌هاست؛ بازی‌ای که درسی برای برخی از بازی سازان است و ثابت می‌کند که برای ساخت یک بازی موفق، حتما نباید آن را با گرته برداری از سایر بازی‌های AAA و با نهایت گرافیک و پیچیدگی ممکن طراحی کرد.
One Finger Death Punch 2 هیچ داستانی ندارد، هیچ شخصیت اصلی خاصی با پیش زمینه‌ی عمیق ندارد و حتی برای داشتن یک تجربه‌ی خوب، نباید آن را برای مدتی طولانی بازی کرد و باید در برهه‌های زمانی مختلف به سراغش رفت؛ اما با این حال، یکی از سرگرم کننده‌ترین عناوین مبتنی بر فنون رزمی و مخصوصا کنگ فو محسوب می‌شود. هسته‌ی گیم پلی این بازی درست همانند عنوان اول، فوق العاده ساده است: کارکتر شما سر جایش ثابت ایستاده است و فقط دو دکمه برای حمله به سمت چپ و راست در اختیارتان قرار می‌گیرد که بعد از وارد شدن دشمنان به یک منطقه‌ی مخصوص که توسط نوار زیر پای کارکتر مشخص شده است، باید آن‌ها را بفشارید تا دشمنان را از بین ببرید. اما نگذارید که این سیستم ساده شما را گول بزند، چون در پس این ظاهر ساده، یکی از سرگرم کننده‌ترین عناوین اخیر و یکی از پیچیده‌ترین و دقیق‌ترین سیستم‌های مبارزه نهفته است.
OFDP2 در عمل مثل این می‌ماند که یک بازی غیر رسمی از وان پانچ من ساخته باشید. کارکتر اصلی با تنها یک ضربه، قادر به کشتن اکثر دشمنان است؛ ولی با این حال، با دشمنانی قدرتمندتر نیز مواجه می‌شوید که به پرتاب شوریکن‌ها و تیرها به سمت شما می‌پردازند یا مداوما جهت خودشان را با دریافت ضربه، عوض می‌کنند. حتی با برخورد به دشمنان نوع Brawler و Boss، اوضاع سخت‌تر می‌شود؛ چون وارد مود مبارزات نزدیک (تصویر پایین) شده و مجبور می‌شوید که به فشردن دقیق و سریع دکمه‌هایی که بر روی صفحه ظاهر می‌شوند، بپردازید تا بتوانید آن‌ها را از بین ببرید. در نتیجه، گیم پلی بازی برخلاف قوانین ساده‌اش و چیزی که ممکن است فکر کنید، فوق العاده چالش برانگیز و سریع است.
اما با وجود وفادار ماندن هسته‌ی این بازی نسبت به نسخه‌ی قبلی، در این نسخه می‌توان شاهد تغییرات متعددی بود که مکانیک‌های مختلف گیم پلی را با تغییر مواجه کرده و باعث سخت‌تر شدن آن شده است. به عنوان مثال، مودهای Light Sword و Dagger Round اکنون در داخل مراحل معمولی نیز قرار گرفته‌اند. یعنی هر لحظه ممکن است با کشتن یک دشمن، به اسلحه‌هایی همچون Light Sword و یا اره برقی دست پیدا کرده و یا این که به ناگهان وارد حالت‌های پرتاب چاقو و اسب سواری شوید که در طول آن‌ها می‌توانید تمام دشمنان را برای مدتی محدود، با یک ضربه از بین ببرید. حتی تعداد دشمنانی که از حملات دوربرد استفاده می‌کنند نیز افزایش یافته و حالا مجبور هستید که با چهار نوع مختلف از آن‌ها دست و پنجه نرم کنید. در نتیجه، مجبور هستید که بدانید هر رنگ از حملات پرتاب شونده، چه نتیجه‌ای را در پی خواهد داشت. مثلا حملاتی که نیاز به جاخالی دادن دارند، مستقیما دشمن پشت سر شما را از بین می‌برند یا حملاتی که دفع می‌شوند، به سمت عقب برگشته و اولین دشمن روبروی شما را مورد هدف قرار می‌دهند.
دشمنان Brawler و Boss هم در این نسخه نسبت به قبل، خطرناک‌تر شده‌اند. در نسخه‌ی اول، باس‌ها تنها در مراحل ویژه قابل مبارزه بودند؛ اما حالا آن‌ها امکان ظاهر شدن در مراحل معمولی را نیز دارا هستند. یک سری از Brawlerهای بازی نیز به رتبه‌ی Nemesis ارتقا یافته‌اند که مبارزات نزدیک طولانی‌تر و سخت‌تری را نسبت به باس‌ها ارائه می‌دهند. سکانس‌های مبارزات با این دشمنان هم با تغییراتی روبرو شده و نسبت به نسخه‌ی اول، طراحی زوم شده‌تر و درهم رفته‌تری دارند. این موضوع باعث شده تا پیش بینی کردن ضربات مورد نیاز مثل نسخه‌ی اول راحت نباشد و این موضوعی است که در برخی مواقع خیلی خوب به چشم می‌آید. نظرات ضد و نقیض در مورد این مکانیک، زیاد است و عده‌ی بسیاری این تغییر را خوشایند نمی‌دانند؛ اما اگر کمی سعی کنید، خیلی راحت می‌توانید به آن عادت کنید. جدا از این تغییرات، بازی حتی یک سری دشمن جدید را با پیشروی کردن به مراحل اضافه می‌کند که از بین آن‌ها می‌توان به Shadowها که هیچ اطلاعی در مورد نحوه‌ی عملکرد و میزان جان آن‌ها نخواهید داشت، اشاره کرد.
اما علیرغم سخت‌تر شدن بازی، امکاناتی نیز در اختیار بازیکنان قرار گرفته است تا تجربه‌ی کلی بازی برخلاف نسخه‌ی قبلی، منصفانه‌تر شده و نهایتا باعث شود تا بازیکنان خوش بگذرانند. در این نسخه، یک نوار سرعت جداگانه در کنار نوار سرعت کلی خود بازی وجود دارد که می‌توانید مقادیر آن را تا یک حد خاص، به دلخواه تغییر دهید. یعنی هر وقت احساس کردید که بازی دیگر دارد برایتان خیلی سخت می‌شود، می‌توانید آن را کمتر کنید و یا اگر خیلی دیوانه هستید، می‌توانید سرعت بازی را تا سه برابر حالت عادی افزایش دهید. علاوه بر این OFDP2 حتی یکی از ویژگی‌های اصلی نسخه‌ی اول یعنی مدال‌ها را هم به طور کامل کنار گذاشته است.
یکی از مضخرف‌ترین لحظات در نسخه‌ی اول، جایی بود که برای دریافت مدال پلاتینوم و اچیومنت‌های آن می‌بایست بدون حتی یک حرکت اشتباه، مرحله را به پایان می‌رساندید و برای دریافت جایزه‌ی Perfect هم بدون ضربه خوردن این کار را می‌کردید، ولی در این راه شکست می‌خوردید. حالا OFDP2 نه تنها مدال‌ها را به طور کامل از بازی حذف کرده و تعداد حرکات اشتباه قابل قبول برای دریافت بالا‌ترین نشان را از 3 به 5 افزایش داده، بلکه امتیازهای Perfect را هم به طور کامل تزئینی کرده و دیگر بر روی نقشه نمایش نمی‌دهد. این مورد شاید برای عده‌ای از کاربران غیر قابل قبول باشد، ولی در عوض کمک شایانی به افزایش میزان لذت بخش بودن آن کرده است. چون که دیگر جایزه‌ای برای بی نقص بودن وجود ندارد، دیگر دلیلی برای تکرارهای پی در پی مراحل نیست و بازیکن می‌تواند با خیال راحت از تجربه‌ی خود بازی لذت ببرد.
حتی سیستم Skillها نیز با تغییرات خوشایندی همراه شده است. علاوه بر اضافه شدن توانایی‌های جدیدی مثل Weapon Rack (مجموعه‌ی چند اسلحه‌ی مختلف) یا Laser Eyes (از بین بردن تمام دشمنان موجود در یک سمت)، اکنون دیگر محدودیتی در زمان آزادسازی Skillها وجود ندارد و تمام آن‌ها را می‌توانید با استفاده از جواهرهای مختلفی که در مراحل بدست می‌آورید، فعال کرده و یا آپگرید کنید تا بیشتر از قبل در مراحل پدیدار شوند. همچنین دیگر خبری از محدودیت فعال سازی سه Skill به صورت همزمان نیست و اگر بخواهید، یا می‌توانید بین آن‌ها جابجا شده و ترکیب‌های مختلفی را امتحان کنید یا این که تمام آن‌ها را به صورت همزمان فعال کنید و به درو کردن دشمنان بپردازید.
اما این پایان کار نیست. بازی به فکر بازیکنانی که در ممکن است در مراحل گیر بیفتند هم بوده و آیتمی خاص با نام Revenge Token را معرفی کرده است. این آیتم در طول مراحل و یا با استفاده از یک کد مخفی، قابل دریافت است و پس از شکست خوردن در یک مرحله، امکان استفاده از آن به بازیکنان داده می‌شود. با استفاده از این آیتم، مرحله یک بار دیگر از اول بازگذاری می‌شود، اما با این تفاوت که بازیکن از یک محدوده‌ی مبارزه‌ی بزرگتر و امکان بازیابی اتوماتیک جان نیز برخوردار می‌شود. علاوه بر این آیتم، بازی حتی به صورت پیش فرض برخی از دکمه زنی‌های سهوی شما را هم نادیده می‌گیرد تا برای کسب جوایز بالاتر به دردسر نیفتید! این مورد واقعا در بعضی از شرایط به کمک بازیکنان می‌آید، ولی کسانی هم که علاقه‌ای به استفاده از آن نداشته باشد، می‌توانند سیستم کلاسیک را در منوی تنظیماتی بازی فعال کنند؛ منویی که دست شما را برای انجام مقدار عظیمی از تغییرات، باز می‌گذارد.
سازندگان گزینه‌های بسیاری را برای شخصی سازی تجربه‌ی کلی بازی در این منو در دسترس قرار داده‌اند. این بار شما می‌توانید کارکترتان را تا حدی شخصی سازی کنید، نرخ فریم بازی را روی مقادیر مختلفی از جمله 60 و 120 تنظیم کنید، قسمت‌های مختلف HUD همچون نوار جان و سرعت یا حتی باکس‌های راهنمای نوع حمله‌ی دشمنان را به طور کامل خاموش کنید، پشتیبانی از کنترلرها را به طور کامل غیر فعال کرده یا آن‌ها را به عنوان روش کنترل Primary به بازی بشناسانید یا حتی راوی بازی را ساکت کنید (که البته آن را پیشنهاد نمی‌کنیم). حتی اگر هم بخواهید، می‌توانید بازی را به یک اکانت Twitch متصل کنید تا بینندگان در پخش زنده بتوانند به احضار دشمنان مورد نظر خودشان بپردازند!
اما خب، قاعدتا این بازی نمی‌تواند بدون محتوای مناسب، بازیکنان را به خودش جذب کند، مگرنه؟ خوشبختانه OFDP2 نسبت به قیمتی که دارد، سرشار از محتویات است. این بار علاوه بر بخش‌های ماموریتی، Survival و No Luca No که در نسخه‌ی قبلی نیز حضور داشتند، بخش‌های جدیدی همچون Gauntlet و Co-Op دو نفره به بازی اضافه شده‌اند و حتی انواع جدیدی از ماموریت‌ها همچون Horror Show و Deadly Target نیز قابل دسترسی است. همچنین بازی از مقادیر بسیاری محتوای مخفی بهره می‌برد که با اتمام بعضی بخش‌ها و یا توسط کدهایی که در آن‌ها بدست می‌آورید، قابل دسترسی شده و شامل موارد مختلفی از جمله Epic Roundها (ماراتن‌هایی با حضور بیش از 2000 دشمن)، بخش Sound Test و یک سری مینی گیم‌های کوچک می‌شوند
OFDP2 حتی در دپارتمان موسیقی و گرافیک نیز سربلند بیرون آمده و فراتر از سطح انتظار ظاهر شده است. نه تنها گرافیک و مدل‌های بازی از نو توسط موتور یونیتی طراحی شده‌اند که باعث شده تا کیفیت ظاهری بازی و روانی انیمیشن‌ها چندین برابر شود، بلکه حتی تصاویر فوق العاده باکیفیتی نیز برای منوهای مختلف بازی و حتی لحظات فعال شدن حملات ویژه، طراحی شده است. از نظر موسیقی نیز، بازی از بیش از 68 قطعه موسیقی لایسنس شده بهره می‌برد که توسط هنرمندانی همچون (Jesse Valentine (F-777 و Antti Markikainen و (.Saitama Saisyu (S.S.H خلق شده‌اند و باید گفت که کیفیتی مثال زدنی دارند. آلبوم موسیقی‌ای که برای بازی تدارک دیده شده، یکی از بهترین‌ها در بین بازی‌های امسال محسوب می‌شود و تنوع موجود در آهنگ‌های آن به طرز غیرمنتظره‌ای بالاست. در نتیجه، تقریبا برای هر سلیقه و هر سبکی، یک موسیقی خاص پیدا می‌شود.
بازبینی تصویری:
مهم‌ترین قانون بازی در یک تصویر
بازی این بار به شما امکان شخصی سازی جزئی کارکترتان و حتی دشمنان را می‌دهد
بعضی اوقات می‌توانید شاهد سکانس‌های Struggle باشید که به دکمه زنی سریع نیاز دارند
هر وقت که بخواهید می‌توانید به حذف و اضافه کردن جواهرها به Skillهای مختلف بپردازید
بسته به مسیری که در بخش ماموریت‌ها طی می‌کنید، به مناطق متفاوتی وارد خواهید شد
نکات مثبت:
گیم پلی ساده ولی اعتیاد آور
دارا بودن محتویات کافی
سیستم جدید Skillها
گرافیک ارتقا یافته و انیمیشن‌های روان‌تر
موسیقی‌های عالی
حجم عظیمی از ویژگی‌های قابل شخصی سازی
نکات منفی:
سیستم Brawler جدید برای عده‌ای خوشایند نخواهد بود
سخن آخر: One Finger Death Punch 2 یک ارتقای خارق العاده و یک ادامه‌ی شایسته بر نسخه‌ی اول است که از گرافیک، انیمیشن‌ها و موسیقی‌های بهتر، و همچنین تعداد بیشتری از مودها و محتویات مخفی بهره می‌برد. بازی به شدت سرگرم کننده است و تنها مشکل بزرگ آن، این است که سیستم جدید Brawlerها برای عده‌ای خوشایند نخواهد بود.
Verdict
One Finger Death Punch 2 is a massive upgrade compared to OFDP 1 and a worthy sequel with better graphics, animations & music tracks, and much more game modes & hidden extras. The game is very fun to play and its sole big problem is that some people won't appreciate the new brawler system
Final Score: 9 out of 10
