تاریخچه لوازم آرایشی و بهداشتی

به قصد درک روند مداوم در حال تغییر در ابزارها آرایشی ، جالب است که نگاهی به تکامل آرایش بیندازیم. نسوان و مردان سده هاست که از لوازم آرایشی استفاده می کنند ، اگرچه این سبک ها بی گمان با گذشت موعد دگرگونی ها چشمگیری داشته اند. بیایید نگاهی به وضعیت تکامل ابزارها آرایشی بیندازیم.

اولین تاریخچه لوازم آرایشی

اولین ثبت تاریخی مربوط به آرایش از رشته اول مصر (حدود 3100-2907 پیش از میلاد) است. مقبره های این دوره شیشه های بدون عیار را آشکار کرده اند که در دوره های بعدی معطر بودند. Unguent مونث ای بود که به طور گسترده بدست مردان و زنان برای نمور نگه داشتن و انعطاف پذیری پوست خویش و جلوگیری از چین و چروک ناشی از گرمای خشک مورد بهره‌گیری قرار می گرفت. زنان مصر در ضمن با استفاده از رنگ سبز طایفه به پایین درپوش و مژه و درپوش فوقانی آن را با سرمه ، که از آنتیموان (یک عنصر فلزی) یا دوده ساخته شده بود ، چشمان خویش را تزئین کردند. اعتقاد بر این است که یهودیان از آرایش مصری ها کاربرد کرده اند ، زیرا اشارات مربوط به نقاشی چهره ها در بخش عهد جدید کتاب ورجاوند وجود دارد.

آرایش روم

فلاسفه رومی پلاوتوس (254-184 پیش از میلاد) نوشت: “زن بدون رنگ مثل غذا بدون نمک است.” البته ، افلاطوس یک نمایشنامه نویس بود ، که این امر علاقه او به نما “یک زن نقاشی” در آن موعد را روشنگری می داد.
رومی ها تا میانه ها قرن 1 میلادی به طور گسترده ای از لوازم آرایشی استفاده می کردند. از کوه برای ویس شدن مژه ها و پلک ها ، از گچ برای سفید کردن رنگ صورت و از گل سرخ روی گونه استفاده می شد. در آن موعد از موهای زائد استفاده می شد و برای تمیز کردن دندانها از پوکه کاربرد می شد.

زنان در جامعه یونانی-رومی سر و گچ سفید بر چهره داشتند. زنان ایرانی از رنگ حنا برای رنگ آمیزی مو و چهره خود استفاده می کردند با این اعتقاد که این رنگ ها آنها را توانا می سازد الی عظمت زمین را احضار کنند.

قرون وسطی اروپا

در سده ها وسطی اروپا ، رنگ پریدگی پوست نشانه ثروت بود. زنان قرن ششم برای خونریزی خود به پیگیری اقدامات جدی برای دستیابی به این نگاه بودند ، اگرچه در مقابل ، روسپی های اسپانیایی آرایش صورتی داشتند. نسوان ثروتمند سده سیزدهم به عنوان پابرجا کردن توانایی خرید آرایش مصنوعی ، رژ لب صورتی کاربرد کردند.

در دوران رنسانس ایتالیا ، از درد سرب برای صریح شدن صورت استفاده می شد ، که برای فرد کاربرد کننده زیاد مضر بود. Aqua Toffana یک پودر صورت محبوب بود که به خاطر خالق آن ، Signora Toffana نامگذاری شد. سیگنورا توفانا که از آرسنیک ساخته شده بود ، به مشتریان ثروتمند خویش اجازه عدل که آرایش را فقط در سررسید حضور همسرانشان اتمام دهند. جالب است بدانید که بعداً توفانا نزدیک ششصد شوهر مرده را اعدام کرد.

آرایش در انگلیس

لوازم آرایشی و بهداشتی در انگلیس الیزابت به عنوان تهدیدی برای سلامتی دیده می شد ، اگرچه نسوان سفیدی تخم مرغ را روی چهره خود می پوشاندند الی ظاهری لعاب دار داشته باشد.

در سررسید سلطنت چارلز دوم ، آرایش سنگین به عنوان ابزاری برای تضاد رنگ پریدگی از حضور در داخل به انگیزه کل گیری بیماری شروع به پیدایش کرد.

در طی مرمت فرانسه در سده هجدهم ، از رنگ قرمز و رژ لب برای برپایی روحیه تندرست و سرگرم کننده کاربرد شد.

سرانجام ، ملت در کشورهای سایر با آرایش بیش از بی گمان دفع شدند و ادعا کردند که فرانسویان “نقاشی” چیزی برای مخفی کردن دارند.

در دوران ریجنسی ، مهمترین مونث rouge بود که اغلب کسان متعلق به بهره‌گیری می کردند. در آن سررسید ابروها سیاه شده و موها رنگ شده بودند. برای جلوگیری از خط مو ناچیز ، یک باند پیشانی آغشته به سرکه که در آن گربه های غرق شده بود پوشیده شد. در دستورکار های آرایش اغلب ساکنان مملکت از گیاهان ، گل ها ، چربی ، براندی ، سبزی ها ، آب چشمه و البته توت فرنگی شعور شده استفاده شده است. در درازا این دوران ، پوست سفید بیانگر یک زندگی اوقات فراغت است در حالی که پوست در معرض آفتاب پرتو دهنده یک حیات زایمان در فضای مفتوح است. به قصد حفظ رنگ پریدگی پوست ، زنان سرپوش می پوشیدند ، چترهای چتری به به اتفاق داشتند و تمام قسمت های قابل تماشا تن خود را با سفید کننده ها و مواد منزه کننده لک می پوشاندند. متأسفانه ، بیش از چند باره از این روش های درمانی مهلک بودند.

سرب در آرایش

خطرناک ترین کمک های زیبایی در این مدت سرب سفید و سیاره تیر. آنها نه تنها در پایان پوست را ویران کردند بلکه باعث ریزش مو ، مشکلات معده ، لرزش و حتی می توانند مایه اجل شوند. اگرچه این خطرات با مرگ کیتی فیشر حسن نیت معروف شد ، اما اکثر نسوان همچنان از این سفید کننده های مهلک استفاده می کردند.

در درازا دهه 1800 ، نسوان از بلادونا کاربرد می کردند تا چشم خویش را براق پرتو دهند ، حتی اگر آنها از زهری بودن آن مستحضر بودند. بسیاری از مواد آرایشی بدست داروسازان محلی ساخته می شود که در انگلستان به عنوان داروخانه شناخته می شوند و مواد رایج شامل جیوه و اسید نیتریک است. رنگ مو از قطران ذغال ساخته شده است که اکنون در آمریکا غیرقانونی است.

شاید برای شما جالب باشد که بدانید مردان الی دهه 1850 آرایش می کردند. جورج چهارم ثروت خود را صرف کرم سرد ، پودرها ، خمیرها و رایحه ها کرد. با این حال ، کل مردان آرایش نکردند ، زیرا بسیاری به مردی با گونه های خشن نگاه می کردند که مثل یک شیک پوش است.

در اینجا بعضی از دستورکار های زیبایی برای اواخر 1800 استفاده شده است:
* برای از میان بردن کک و مک: کبودی و آب برآمده از علف های هرز را خفقان دهید ، سه برابر مقدار آب نرم به آن اضافه کنید ، سپس پوست را به مدت پنج الی ده دقیقه صبح و عصر غسل دهید.
* به عنوان شستشوی صورت: یک قاشق چای خوری آرد گوگرد و یک لیوان شراب آب آهک ، کاملاً ارتعاش دیتا شده و درهم شده با نیمه لیوان شراب گلیسیرین و یک لیوان شراب گلاب. هر شب قبل از خواب روی چهره بمالید.
* برای بازداری از خاکستری شدن موها: چهار اونس از پوسته کره با یک لیتر آب تزریق می شود که به آن نصف اونس پاپرا اضافه می شود. این کار پیمان بود هر دو تا سه روز با یک برس نرم اتمام شود.
* برای از میان بردن چین و چروک پوست: یک اونس موم سفید ذوب کنید ، دو اونس آب پیاز گل سوسن ، دو اونس عسل ، دو درام گلاب و یک یا دو قطره از اوتار گلاب اضافه کنید و دو بار در روز کاربرد کنید.

ویکتوریایی ها از آرایش متنفر بودند و استفاده از آن را با روسپی ها و بازیگران زن پیوسته می کردند (بسیاری آنها را یکسان می پنداشتند). هرگونه اشاره قابل تماشا برای دستکاری در رنگ طبیعی فرد ، با بی احترامی به عقیده می رسد. در آن سررسید ، یک زن محترم از ماسک های چهره تعبيه شده در منزل بهره‌گیری می کرد ، که بیشتر آنها بر اساس غذاهایی مانند بلغور جو دوسر ، عسل و زرده تخم مرغ بود. برای پاکسازی ، از گلاب یا سرکه های معطر کاربرد می شد. به عنوان یک رژیم زیبایی ، یک زن ابروهای خویش را می کند ، روغن کرچک را در مژه های خویش ماساژ می دهد ، از پودر برنج برای گردگیری بینی خود بهره‌گیری می کند و ناخن های خویش را براق می کند. از رژ لب کاربرد نشده است ، ولی برای افزودن براقیت از پوسته روشن کاربرد می شود. با این حال برخی از این محصولات در بر گیرنده رنگی هستند که به طور آشکار رنگ طبیعی لب را افزایش می دهد. برای داشتن ظاهری سالم ، آب چغندر قرمز به اجناس مالیده می شود ، یا کالاها محکم می شوند (البته دور از چشم). برای چشم های صریح ، یک قطره آب لیمو در هر چشم این کار را اتمام می دهد. هنگامی که آرایش مجدد آغاز به ظاهر شدن کرد ، آرایش کامل هنوز گناهکارانه تلقی می شد ، اگرچه برای داشتن ظاهری سالم و صورتی گونه ، رنگهای طبیعی پذیرفته شدند.

آرایش در عصر جدید

تکامل واقعی به راستی در دهه 1910 آغاز شد. در آن موعد ، تاریخچه لوازم آرایشی نسوان با افزودن دانه های داغ موم به نوک مژه ها ، شکل خویش را ایجاد کردند. بعضی از خانمها برای این هدف از ژله نفتی بهره‌گیری می کنند. اولین ریمل فرمول شده به نام مابل ، خواهر آفریننده آن ، تی ال ویلیامز ، نامگذاری شد که از این طریق استفاده کرد. این ریمل مژه و ابرو امروز به Maybelline معروف است. در سال 1914 ، مکس فاکتور آرایش پنکیک خویش را شناسایی کرد. Vogue دربرگیرنده نسوان ترکی بود که از حنا برای ترسیم چشم های خویش استفاده می کردند و بلافاصله صنعت سینما علاقه مند شد. این تکنیک باعث ارشد به نظر رسیدن چشم ها می شود و کلمه “خون آشام” با این نسوان همراه می شود ، که خون آشام مخفف خون آشام است.

در طول این دهه ، نخستین پودرهای فشرده شده شناسایی شدند که شامل آینه و پف برای لمس است. رژگونه پودری فشرده بعد متعلق به دنبال شد. کیف فلزی رژلب که بدست موریس لوی اختراع شد ، دوست داشتنی شد. وانگهی ، در این مدت ، جورج Burchett ، که همچنین به عنوان “دکتر زیبایی” نیز شناخته می شد ، رژ لب بر روی لب خال کوبی شد. این شیوه همش جواب نداد و می توانید عواقب هراسناک آن را تصور کنید.

در این سررسید از اولین نسخه لایه برداری اسید کاربرد شد که ترکیبی از اسید و جریان الکتریکی است که به پوست وارد می شود. وانگهی ، از سوزن برای وارد کردن پارافین در منطقه چشم و گونه ها استفاده می شود ، اگرچه این باره نیز کامیابی آمیز نبود. کرم Nivea نما خود را در آلمان پرتو داد و شرکت ها برای رقابت ، شروع به برپایی کرم های در برگیرنده وازلین آمیخته با رایحه کردند.