بسیاری از ما بازیگری در هالیوود را رویایی ترین شغل جهان می دانیم. آن طور که ما می بینیم، بازیگران هالیوود برای جا زدن خود به جای شخصیت های فیلم مبالغ هنگفتی دستمزد دریافت می کنند، هزاران طرفدار در سراسر دنیا برای آن ها هورا می کشند و دریافتی آن ها به حدی است که می توانند چندین سال استراحت کرده و ولخرجی کنند. اما در کنار این موضوعات ظاهراً خوشایند، حالت های ناخوشایندی نیز وجود دارد. برای مثال این که دائماً تحت نظر پاپاراتزی ها باشید، در مورد رنگ لباس تان یا نوشته روی آن مجبور به پاسخگویی به رسانه ها شوید و این که خصوصی ترین مسایل زندگی تان و بویژه روابط عاشقانه شما همیشه نقل محافل رسانه ای باشد بسیار ناخوشایند است.
این شرایط چنان آزار دهنده است که اگر جلب توجه کردن و در کانون حرف و حدیث رسانه ای بودن را نمی پسندید به هیچ عنوان نباید به سراغ بازیگری بروید. اما واقعیت این است که هنر بی نقص تنها از طریق رنج کشیدن میسر می شود و بسیاری از بازیگرانی که در ادامه به آن ها اشاره شده از طریق همین رنج کشیدن سهمی بزرگ در تولید برخی از بهترین فیلم های تاریخ سینما داشته اند. همه می دانند که کار کردن روی فیلم مبتنی بر ساعت ها کار خسته کننده در طول روز و برداشت های تکراری فراوان است اما برخی از بازیگران شرایطی را در حین فیلم برداری تجربه کرده اند که نه تنها به کاری خوشایند و دوست داشتنی نمی ماند بلکه به یک شکنجه طولانی و بسیار دردناک شبیه است.
این بازیگران شرایطی را تحمل کرده اند که یک فرد عادی با دیدن آن ها خیلی زود ترجیح می داد این حرفه را رها کند. می توانید آن ها را دیوانه بخوانید اما تعهد بازیگری و هنری چیزی است که باعث شده این بازیگران در حین فیلمبرداری یک فیلم خاص شرایطی مانند یک شکنجه واقعی را تحمل کرده و البته در نهایت پاداش آن را نیز دریافت کنند. قسمت اول این مطلب را می توانید از طریق این لینک مطالعه نمایید.
۶- جاش برولین و جیک جیلنهال در «اورست»
داستان فیلم «اورست» (Everest) که در سال ۲۰۱۵ ساخته شد بر مبنای یک اتفاق واقعی و هولناک است که البته بر اتفاقی که برای یک گروه کوهنوردی در سال ۱۹۹۶ رخ داد کمی جنبه های دراماتیک اضافه شده است. بیش از دو سوم صحنه های فیلم در اورست فیلم برداری شده و فیلم برداری آن به همان اندازه که در فیلم می بینید خطرناک بوده است. اورست کوهی است که بسیاری از کسانی که تلاش می کنند آن را فتح کنند را با مرگ تنبیه می کند. تنها در سال ۲۰۱۷ و در عرض یک هفته، ۴ کوهنورد هنگام تلاش برای قتح قله اورست جانشان را از دست دادند. برای بازیگرانی مانند جاش برولین و جیک جیلنهال نیز که نقش های اصلی فیلم بالتازار کورماکور را بازی می کردند، بازی در «اورست» تجربه ای زجرآور و هولناک بود.
دمای هوا در طول روز ۳۰ درجه زیر صفر بود و بازیگران همواره با سطح پایین اکسیژن در ارتفاع دست و پنجه نرم می کردند و در طول شب نیز در چادرهایی کوچکشان از سرما بلرزند. جاش برولین در مورد تجارب هولناک خود هنگام فیلم برداری این فیلم چنین می گوید:«با خود می گفتم، خب دارم یخ می زنم و برای سه روز پاهایم را حس نمی کردم و دیگر مغزم کار نمی کرد. اما این همان چیزی بود که کورماکور به دنبال آن بود». کورماکور نیز در مورد صحبت های برولین چنین می گوید:«کاملاً درست می گوید هیچ چیز برای کارگردان بهتر از یک بازیگر عصبانی نیست. در واقع از این شرایط می توانیم بهترین نقش آفرینی ها را بیرون بکشیم. بازیگران بهترین بازی هایشان را ارائه می دهند زیرا می خواهند از این مخمصه خلاص شوند».
بیشتر بخوانید: رژیم غذایی سخت و باورنکردنی برخی از بازیگران مرد هالیوود
۷- تیپی هدرن در «پرندگان»
همیشه گفته شده که آلفرد هیچکاک در مورد بازیگران زن فیلم هایش بسیار سختگیر و بیرحم بوده است. در این میان کمتر بازیگر زنی در فیلم های او، آنچه که بر سر تیپی هدرن در فیلم «پرندگان» (The Birds) در سال ۱۹۶۳ آمد را به خود دیده است. تیپی هدرن در کتاب زندگینامه خود ادعا می کند که دردسرهای او در این فیلم زمانی آغاز شد که آلفرد هیچکاک در مسیر رفتن به محل فیلمبرداری و در لیموزین خود سعی داشت به او تجاوز کند. به ادعای هدرن، وقتی که او درخواست برقراری رابطه جنسی از جانب هیچکاک را رد کرد، کارگردان مشهور تاریخ سینما نسبت به او سرد شد، به طوری که در صورت مشاهده هدرن در حال صحبت کردن با مردی دیگر در محل فیلمبرداری بسیار بداخلاق و سختگیر می شد.
هدرن می گوید که درخواست های نامشروع و رفتارهای تحریک آمیز هیچکاک ادامه داشته و او همچنان به مخالفت های خود ادامه می داد تا این که اوضاع بسیار ترسناک شد. در صحنه مشهور فیلم که در آن پرندگان به هدرن حمله می کنند، قرار بود از پرندگان مکانیکی استفاده شود اما هیچکاک تصمیم گرفت که از پرندگان واقعی استفاده کند. هدرن در کتاب زندگینامه خود این سکانس را چنین تشریح می کند:«جعبه هایی پر از کلاغ، مرغ دریایی و کبوتر بود که آموزش دهندگان پرندگان در حالی که دستکش هایی تا شانه پوشیده بودند آن ها را به سمت من پرت می کردند، یکی بعد از دیگری به مدت یک هفته».
سختی این سکانس باعث شد که هدرن دچار ناراحتی عصبی شده و پزشک به او دستور داد که مدتی استراحت کند اما هیچکاک مخالفت کرد. «هیچکاک گفت، او نمی تواند به مدت یک هفته استراحت کند، ما کسی دیگر برای فیلم برداری نداریم. و دکتر گفت: می خواهی چیکار کنی؟ او را بکشی؟». هدرن ادعا می کند که هیچکاک زندگی حرفه ای او را با این سکانس نابود کرده است اما می گوید که خیلی وقت پیش او را بخشیده زیرا نمی خواسته که زندگی اش را بخاطر این کارگردان نابود کند.
بیشتر بخوانید: ۶ بازیگر سرشناسی که از نپذیرفتن نقش هایی خاص پشیمان شده اند
۸- تمامی بازیگران «تایتانیک»
بیلی زین در مصاحبه ای کوتاه شرایط بازیگران در فیلم «تایتانیک» (Titanic) را بسیار سخت و بغرنج توصیف می کند. سبک سختگیرانه کارگردانی جیمز کامرون در ترکیب با شرایط بسیار چالش برانگیز فیلم باعث شده بود که وی بخواهد فاجعه غرق شدن این کشتی را به شیوه ای بسیار واقع گرایانه و ملموس بسازد و همین امر باعث شده بود که بسیاری از بازیگران فیلم از لحاظ روحی و جسمی به آخر خط رسیده بودند. راسل کارپنتر، مدیر فیلم برداری در این باره چنین می گوید:«با خودم گفتم، خب، من خودم را خواهم کشت. نمی توانستم به مکزیک فرار کنم زیرا از قبل آنجا بودم». وسواس و توجه دیوانه وار کامرون به جزییات و تحمل نکردن رفتارها و شرایطی که با خواسته های او مطابق نیست باعث شده بود که شرایط برای بازیگران و دیگر اعضای تیم تولید غیرقابل تحمل شود.
وقتی که بازیگران مجبور شدند نیمی از سکانس های فیلم را در هوای بسیار سرد و با لباس های خیس بازی کنند، شرایط برای آن ها بسیار بدتر و غیرقابل تحمل تر نیز شد. زخمی شدن بازیگران دیگر به یک امر عادی تبدیل شده بود و کیت وینسلت نیز دچار سرمازدگی شدید شد. اما بدترین اپیزود رنج آور برای شب آخر فیلم برداری نگه داشته شده بود. در طی جشنی که به افتخار بازیگران و اعضای تیم تولید فیلم در شب آخر ترتیب داده شده بود، یکی از اعضای ناراضی و عصبانی گروه تولید در سوپی که برای جشن آماده شده بود مقدار زیادی مواد توهم زا ریخت که ۸۰ نفر را به بیمارستان فرستاد و مقصر ماجرا نیز هیچگاه شناسایی نشد.
۹- آرنولد شوارتزنگر در «غارتگر»
فیلم ترسناک علمی- تخیلی کلاسیک «غارتگر» (Predator) یکی از بهترین و بی نقص ترین فیلم ها در ژانر خود است اما ساخت این فیلم به خصوص بعد از اخراج ژان کلود ون دام که قرار بود نقش اول فیلم را بازی کند و در ادامه طراحی مجدد و کامل این هیولا را در پی داشت بدون دردسر نبود. این تاخیرها باعث شد که تا پایان مهلت تعیین شده برای اتمام فیلم تنها نیمی از صحنه ها فیلم برداری شود و همین موضوع باعث گردید که استودیو سازنده، کارگردان را تهدید به لغو کامل پروژه نماید. در این میان، تصمیم جان مک تیرنان، کارگردان فیلم برای فیلم برداری در گرما و شرجی تابستان در آمریکای مرکزی بر پیچیدگی ماجرا افزود.
لازم به گفتن نیست که طولانی تر شدن زمان فیلمبرداری شرایط را از قبل برای بازیگران و دیگر عوامل تولید فیلم سخت و غیرقابل تحمل کرده بود. اما شرایط برای آرنولد شوارتزنگر بیش از دیگران دشوار بود و البته هیچ ارتباطی با گرما نیز نداشت. صحنه های مربوط به شب که وی در آن ها بدن خود را با گل و لای فراوان می پوشاند باعث شده بود که دمای بدن او به شدت کاهش یافته و دچار سرمازدگی شود. این شرایط به مدت ۳ هفته ادامه داشت و چنان فشار روحی و جسمی به شوارتزنگر تازه کار وارد شده بود که وی به مشروبات الکلی پناه برد. کوین پیتر هال نیز مشکل بزرگی با لباس مخصوص غارتگر داشت که باعث شده بود در طی صحنه های درگیری، ضرباتی را ناخواسته به صورت شوارتزنگر وارد کند و از آن بدتر این که فرماندار آینده کالیفرنیا با مسمومیت غذایی نیز روبرو شد.
بیشتر بخوانید: بازیگران مطرحی که برای یک نقش خاص جانشان را به خطر انداختند
نوشته بازیگرانی که در حین فیلمبرداری بدترین رنج ها و شکنجه ها را متحمل شدند [قسمت دوم] اولین بار در روزیاتو پدیدار شد.