گیمرباش؛ تاثیرگذاری بازیهای ویدئویی بر مهارتهای اجتماعی و هوش کودکان
از این پس در پردیس گیم، به مرور تحقیقات و مقالاتی میپردازیم که نشان میدهد بازیهای ویدئویی میتوانند برای انسانها و تکامل آنها مفید باشند. این طرح گیمرباش نام دارد و در اولین قسمت به مرور تحقیقات معتبری میپردازیم که دانشمندان امریکایی در سال 2016 انجام دادند.
دانشمندان رابطهای بین استفاده از بازیهای ویدئویی و بهتر شدن مهارتهای اجتماعی و عملکرد در مدرسه را پیدا کردهاند. یک پژوهش علمی جدید نشان میدهد بچههای کم سنی که بازیهای ویدئویی زیادی بازی میکنند نسبت به همسالان غیرگیمر خود هوش و مهارتهای اجتماعی بهتری دارند.
این مطالعه که توسط گروهی چند ملیتی از محققان در دانشگاه سلامت جامعهی Mailman در شهر نیویورک انجام شده، آنالیز دادههای سلامت روان مرتبط به هزاران کودک بین سنهای 6 تا 11 سال در سراسر اروپا را شامل میشود. این دادهها توسط پر کردن پرسشنامههایی توسط والدین، معلمان و کودکانی که از طریق ابزار تعاملی به سوالات پاسخ دادهاند جمع آوری شده.
با محاسبه کردن تفاوت در رشدی که توسط سن و جنس کودکان بیان میشود، تیم تحقیقاتی متوجه شد که استفاده بالا از بازیهای ویدئویی با 1.75 برابر شدن احتمال بیشتر شدن عملکرد ذهنی و سطح هوش ارتباط مستقیم داشته است.
همچنین مشخص شد بچههایی که زیاد بازیهای ویدئویی انجام میدادند 1.88 برابر "تطابق کلی بهتری با مدرسه پیدا میکنند."
تأثیرات بازیهای ویدئویی روی مهارتهای اجتماعی بچهها اکثر اوقات باعث نگرانی است ولی این تیم تحقیقاتی روابطی بین استفاده زیاد از بازیهای ویدئویی و بهتر شدن رابطه با همسالان و مهارتهای اجتماعی خوب پیدا کردهاند.
بدون در نظر گرفتن اینکه توسط والدین، معلمان یا خود کودکان گزارش شده باشد، در حین آنالیزهایشان، محققان هیچگونه رابطهی قابل توجهای بین بازیها و مشکلات ذهنی بچهها نیافتند.
کاترین م. کیز، دارای مدرک دکتری، دانشیار اپیدمیولوژی در دانشکدهی Mailman که روی این تحقیق کار کرده، میگوید؛" انجام بازیهای ویدئویی بیشتر یک فعالیت اوقات فراغت مشارکتی برای بچههای سن مدرسه میباشد و این نتایج نشان میدهد ممکن است بچههایی که بیشتر بازیهای ویدئویی انجام میدهند انسجام بیشتری با همسالان خود داشته باشند و راحتتر وارد اجتماعات مدرسه شوند."
اگرچه، دکتر کیز با گفتن اینکه "گذاشتن محدودیت برای استفاده از صفحه نمایش همچنان بخش مهمی از مسئولیت والدی به عنوان یک استراتژی کلی برای موفقیت دانشآموزان باقی میماند" اظهار کرد که نباید یافتههای آنان را بیش از حد در نظر گرفت.
مقالهای که جزئیات تحقیقات را نشان میدهد، در ابتدای این ماه در مجلهی اپیدمیولوژی روانپزشکی و روانشانسی منتشر شد و با این نتیجه خاتمه یافت که مکانیسمهای تأثیرگذاری بازیها روی کودکان نیاز به تحقیقات بیشتری دارد.
در پایان دیدگاه شما در مورد بازیهای رایانهای چیست؟ بازیها چه تاثیر مثبتی را بر روی زندگی شما داشتهاند؟