نقد و بررسی بازی Mutant Year Zero : Road to Eden

نقد و بررسی بازی Mutant Year Zero : Road to Eden

"به قلم رضا لیاقت"

یک خوک خشن، یک اردک مزه پران و دنیایی پسا آخرالزمانی با موجودات جهش یافته و زمینی که دیگر امن نیست بستر مناسبی برای فراهم کردن یک تجربه جذاب هستند. Mutant Year Zero : Road to Eden با الهام گرفتن از مبارزات سری X-COM و اضافه کردن عناصر تاکتیکال و مخفی‌ کاری به آن تلاش می‌کند که تجربه یک Tabletop RPG با همین نام(Mutant Year Zero) را به مدیوم بازی‌های ویدیویی بیاورد. تلاشی که به لطف همان بستر مناسب تا حدودی موفق نیز بوده‌ است.

از همان ابتدا، بازی با غر زدن‌های Boris و Dux، خوک و اردک جهش‌یافته شروع می‌شود. این دو Stalker از ماجراجویان Arx هستند. Arx تنها پناهگاه انسان‌ها در Zone، منطقه‌آی که پر از ghoul‌های وحشی و رادیواکتیو، است. به قول Boris اگر Stalker‌ها بتوانند به خانه برگردند Arx یک شب دیگر نیز زنده می‌ماند. قطعا متمایز کننده ترین بخش MYZ همین تاریخچه و شخصیت‌های آن هستند. این دو شخصیت ویژگی‌هایی دارند که همواره در دیالوگ‌های آن‌ها حس می‌شود. برای مثال Dux همیشه به همه چیز گیر می‌دهد یا Boris چون از گدشته خود خبر ندارد، هروقت می‌خواهد درباره گذشته صحبت کند در آخر جمله خود اشاره می‌کند که حرف‌هایش تنها نقل قولی از Elder است. شخصیت‌ها معمولا به همه چیز واکنش نشان می‌دهد و صحبت‌هایشان به خوبی بیانگر وضعیت دنیای بازی است. البته در بعضی مواقع نیز اشتباهاتی وجود دارند. مثلا یک نکته در مورد Boris و Dux این است که این دو، تا قبل از شروع بازی هرگز حیوان جهش یافته دیگری ندیده‌اند با این حال پس از اینکه بلاخره در طی داستان با یک روباه جهش یافته رو‌به‌رو می‌شوند هیچ واکنش خاصی نشان نمی‌دهند که کاملا غیر قابل انتظار است.

Or at least… that's what the elder says.

گیم‌پلی بازی ترکیبی است از جاگیری‌ها و مخفی‌کاری‌های Real time و سپس مبارزات Turn Base مشابه X-COM. درواقع بزرگ‌ترین مشکل آن در همین جا است. MYZ آن قدر سعی می‌کند که مخفی کاری و سیستم مبارزاتش را با هم ادغام کند که فراموش می‌کند که نیاز به تنوع نیز دارد. در هر منطقه بازی تعداد دشمنان مشخص و محدود است و در کل گیم‌پلی بازی کاملا در این خلاصه می‌شود که آن دسته از دشمنانی که در حال گشت زدن و دور از بقیه هستند پیدا کنید و بکشید، سپس وقتی از بین تمامی دشمنان موجود در یک منطقه تنها تعداد اندکی باقی می‌ماند، سعی کنید با جا‌گیری درست و کمترین آسیب بقیه را نیز شکست دهید. البته بازی تلاش می‌کند با اضافه کردن شخصیت‌ها و دشمنان جدیدی که قابلیت‌های خاص خود را دارند به تنوع مبارزات اضافه کند اما در نهایت در این مسیر چندان موفق نمی‌شود.

اما مبارزات بازی یک تقلید بی‌شرم از بازی X-COM است. تقلید، یا در واقع الهامی، که بابت آن باید به سازنده‌ها تبریک گفت زیرا به خوبی توانسته با دنیای Mutant Year Zero هماهنگ شود. مبارزات در دو حالت شروع می‌شوند. یکی اینکه دشمن شما را ببیند و دیگران را خبر کند یا اینکه پس از جاگیری مخفیانه مبارزه را شروع بکنید. اگر مبارزه‌ای را مخفیانه شروع کنید تنها یک راند فرصت دارید تا با سلاح‌های ساکت خود دشمنان را از پا در بیاورد و در راند بعدی آن‌ها همراهان خود را خبر خواهند کرد. البته طبیعی است که اگر با سلاح‌های پر صدا وارد مبارزه بشوید دشمنان حاضر در میدان همگی متوجه حضور شما می‌شوند. پس از شروع مبارزات شما دو Action Point دارید. در صورتی که انتخاب بکنید که تیر بزنید یا مخفی شوید نوبت شما تمام می‌شود اما کار‌هایی مثل عوض کردن خشاب یا استفاده از Ability‌ها تنها یکی از دو AP کارکتر مورد نظر شما را استفاده می‌کند.

همانطور که از یک بازی مستقل انتظار می‌رود، MYZ بدون مشکلات فنی نیست. بازی دارای باگ‌هایی هست که کمی جلوی دست و پای بازیکن را می‌گیرند. برای مثال شخصیت Selma دارای قابلیتی است که به وی اجازه می‌دهد که به هر ارتفاعی که می‌خواهد بپرد، با این وجود این قابلیت تنها درون مبارزات قابل استفاده است و نمی‌توانید از آن برای جاگیری کردن قبل از مبارزات استفاده کنید. بازی همچنین دچار مشکلاتی از قبیل Crash و Freeze هم هست و احتمالا در یک تجربه کامل باید انتظار دو یا سه بار بیرون پریدن را داشته باشید.

از نظر بصری، بازی به خوبی موفق می‌شود حس و حال آخر الزمانی را به بازیکن منتقل بکند، اما به جز این مورد ویژگی بصری خاصی ندارد

بازبینی تصویری

یکی از باگ‌های بازی، با وجود اینکه Dux در محدوده دید دشمن است، دیده نمی‌شود.

Arx تنها پناهگاهی که Stalker ها می‌شناسند.

درهر بخش ماجراجویی خود، اگر به پیش Elder برگردید او درباره‌ِی دیده‌های شما صحبت خواهد کرد.

در دنیای بازی آیتم‌های زیادی پیدا خواهید کرد که به شما قابلیت‌های خوبی می‌دهند. اگر این از کلاه‌ها یافتید که چه بهتر

آیتم‌های بازی

نقشه بازی

نکات مثبت

مبارزان بازی نیاز به استراتژی دارند

Lore و دنیای بازی

نکات منفی

باگ‌ها کمی دست و پا گیر هستند

مبارزات بازی تکراری می‌شوند

سخن آخر

Mutan Year Zero:Road to Eden عنوانی است با پتانسیل بالا که علارغم استفاده نکردن از تمام پتانسیل خود تجربه‌ای خوب را رقم می‌زند. مبارزات بازی نیز هرچند تکراری، به اندازه کافی درگیر کننده هستند و تاریخچه و شخصیت‌های خوب بازی به تجربه بازی کمک می‌کنند.

Verdict

Mutan Year Zero:Road to Eden has very high potential and even though it’s not fully utilized, the game still manages to deliver a good experience. The game’s battle system might get boring at times but is very involving and the game’s lore and characters make for a very good experience

Score PC Version: 7.5